Ojcowie KapucyniParafia WniebowstąpieniaParafia Matki Bożej Nieustającej PomocyParafia Św. AnnyStrona Główna
Niedzielne Msze Święte
Parafia Matki Bożej

700, 900, 1030, 1200,
1315, 1800

Parafia Wniebowstąpienia

730, 1030, 1200, 1700

W Brzezinach - godz. 900

 

Czytania na dziś
 
29 niedziela zwykła - 19 października
19-10-2014 10:44 • Ks. Stanisław Rząsa

Pogański król Cyrus, żyjący w VI wieku przed Chrystusem, został nazwany przez Boga pomazańcem. Tytuł „pomazaniec” odnosi się w Biblii do tych władców, którzy mieli do spełnienia specjalną misję. Cyrus zaś między innymi wydał dekret zezwalający Izraelitom powrócić do Jerozolimy i odbudować świątynię. Przykład pogańskiego króla opisany w Księdze proroka Izajasza, jak również słowa Chrystusa z dzisiejszej Ewangelii, pokazują, że każdy władca, nawet jeśli wydaje mu się, że może dowolnie dysponować życiem i dobytkiem poddanych, jest odpowiedzialny przed Bogiem. Jest tak dlatego, że to przecież Bóg jest Panem i Królem wszystkiego i to On rządzi światem w swojej opatrzności.

Niech zatem słowo Boże pomoże nam odczytywać naszą rzeczywistość w perspektywie wiary.

Dwie rzeki czy dwa nurty jednej rzeki?

ks. Paweł Siedlanowski

Tylko pozornie zasada: „oddajcie Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga” jest prosta. Często bywa interpretowana na różne sposoby, w zależności od tego, co ktoś komuś chce udowodnić. Z powodzeniem funkcjonuje w codziennym języku jako obiegowa mądrość, wedle której dwa porządki istnienia (duchowy i materialny) mają być wobec siebie autonomiczne. Problem w tym, że nie da się ich radykalnie oddzielić. Moneta, choć posiada awers i rewers, jest jedna. Podobnie życie ludzkie – nie sposób wyodrębnić w nim dwóch „wersji” siebie, być innym, wchodząc w relację z Bogiem i stając przed drugim człowiekiem, co innego deklarować, co innego czynić. Konieczna jest spójność działania. Odpowiedź Jezusa na pytanie faryzeuszy (była to sprytnie zastawiona pułapka, która miała Go pogrążyć) wykracza poza określenie ustalonego doczesnego porządku społecznego – jest on akceptowalny pod warunkiem, że respektuje zależność od suwerennej władzy Boskiej. Uczeń Chrystusa nie może mieć wątpliwości, kto w jego życiu jest pierwszy: Bóg – On i tylko On. Czy można zatem oba stany istnienia położyć na dwóch szalach wagi i powiedzieć uczciwie, że istnieje pomiędzy nimi równowaga? Tworzyć konstytucje, ratyfikować ustawy, planować przyszłość kontynentu europejskiego, spychając dziedzictwo chrześcijańskie do niebytu? Być posłem czy senatorem deklarującym przywiązanie do Chrystusa i zarazem głosować przeciwko życiu, wstydzić się krzyża i twierdzić, że „wiara to sprawa prywatna”? Nadać doczesności i wieczności tę samą wartość?

„Ja jestem Pan i nie ma innego” – mówi prorok Izajasz. Człowiek nie zrozumie siebie, historii bez Boga, nie będzie w stanie nadać życiu sensu, jeśli zatrzyma się tylko na tym, co „cesarskie”. Stwórcy przypisując skromne miejsce w kruchcie kościoła.


© 2009 www.parafia.lubartow.pl